Fifty Shades Darker is zoals zijn voorganger een visueel
aangename film, een goed verhaal met begin, midden en einde daarentegen is hier
ver te zoeken. De film moet volledig vertrouwen op de relatie tussen de twee hoofdpersonages,
de één al wat oppervlakkiger dan de ander, maar allebei even inconsequent. De relatie
tussen Christian en Anastasia bestaat uit vier fases: drama, ruzie, romantiek
en “erotische” vrijpartijen. Alles wat je in deze film tegenkomt zou zo uit een
soapserie kunnen komen, van de lachwekkende dialoog tot de flinterdunne
nevenpersonages. Fifty Shades Darker is beter dan zijn voorganger, maar dit is
géén compliment.
